Lik Deda Mraza je neraskidivo povezan sa Coca-Colom. Svi se sa radošću sjećamo reklama sa starijim bradatim čovjekom obučenim u crveno-bijeli kaput koji leti na sankama koje vuku irvasi sa torbom punom poklona za dobru djecu. Svi jedva čekamo naredni Božić i Novu godinu kako bi vidjeli što je to novo Coca-Cola pripremila za praznike. 🙂
Međutim, brojni su mitovi koje čujemo ili čitamo o Deda Mrazu:
1) Deda Mraza je stvorila Coca-Cola.
2) Deda Mrazovo odijelo je crveno-bijelo, zbog toga što su korporativne boje Coca-Cole crvena i bijela.
3) Coca-Cola je prva kompanija koja je iskoristila Deda Mraza u svojim reklamama.
Da vidimo sada koliko ima (ne)istine u ovim urbanim legendama. 🙂
1) Deda Mraz (ili Božić Bata) je izmišljeni lik koji donosi djeci poklone na Badnje veče, Božić, dan Svetog Nikole ili za Novu godinu. Njegovo porijeklo ima korijene u starim religijama germanskih i slovenskih naroda, koja su kasnije kombinovana sa likom Svetog Nikole, hrišćanskog episkopa.
Sveti Nikola, zaštitinik djece, je najpoznatiji po davanju poklona sirotinji, a posebno po tome što je dao miraz za tri osiromašene kćerke pobožnog hrišćanina kako ne bi postale robinje i prostitutke, tako što je ubacio kroz prozor vreću sa zlatnicima. Vremenom se priča mijenjala, pa je u jednoj verziji vreću sa zlatnicima ubacio kroz dimnjak, a ona je upala u čarape koje su se sušile.
Deda Mraz svoje porijeklo duguje i Odinu, glavnom božanstvu germanskih naroda prije njihovog pokrštavanja. Odin je imao brojna imena u skandinavskoj poeziji, a većina njih znače “dugobradi”. Često se opisuje kako jaše osmonogog konja po imenu Slepnir koji može da preskoči velike razdaljine, što se može dovesti u vezu sa Deda Mrazovim irvasima. Djeca bi ostavljala svoje čizme napunjene šargarepama, slamom ili šećerom kod dimnjaka kao hranu za Slepnira, a Odin bi ih za ovu ljubaznost nagrađivao poklonima ili slatkišima. Nakon prihvatanja hrišćanstva, ovaj običaj je povezan sa svetim Nikolom, pa i danas djeca ostavljaju čarape kod dimnjaka. Običaj se proširio u Sjedinjene Američke Države kroz holandsku koloniju Novi Amsterdam (današnji Njujork) i evoluirao je u kačenje čarapa na kamin.
U Velikoj Britaniji, “Otac Božić” predstavlja duh dobrog veselja za Božić i potiče najkasnije iz XVII vijeka, a opisuje se kao veseli debeli bradati muškarac obučen u dugu, zelenu odjeću od krzna. Starinske predstave iz crkvene istorije o osobi koja daruje poklone, među kojima je Sveti Nikola, su spojene sa britanskim likom Oca Božića, i stvoren je “Santa Claus” – lik koji je Britancima i Amerikancima danas poznat. U Holandiji i Belgiji, Sveti Nikola se zove “Sinterklas”, pa je u Novom Amsterdamu preimenovan u Santa Klausa (ime je prvi put iskorišćeno u američkoj štampi 1773. godine).
Mnogi od Deda
Mrazovih savremenih atributa su ustanovljeni 23. decembra 1823. godine u pjesmi anonimnog autora „Posjeta Svetog Nikole“ (pjesma je kasnije pripisana Clementu Clarku Mooreu i danas je poznatija pod imenom „Noć prije Božića“). Sveti Nikola je opisan kao „bucmast i debeo, pravi veseli stari vilenjak“ sa „malim okruglim stomakom“ koji se „trese kao puna zdjela želea kada se smije“, a opisana su i vožnja na sankama koje slijeću na krovove, ulazak kroz dimnjak i torba puna igračaka.
Jedan od prvih umjetnika koji je definisao savremeni izgled Deda Mraza je američki karikaturista, Thomas Nast, koji je 1863. godine objavio sliku Deda Mraza u časopisu Harper’s Weekly. Nast je nastavio da crta Deda Mraza u narednih 30 godina, mijenjajući boju njegovog kaputa od žutо-mrke do crvene.
Dakle, nema govora o tome da je Coca-Cola stvorila Deda Mraza. 🙂
2) Ono što jeste istina, je da je izgled Deda Mraza dodatno popularisan kroz slike švedsko-američkog umjetnika, Haddona Sundbloma, na božićnim reklamnim posterima Coca-Cole. Archie Lee, menadžer advertajzing agencije D’Arcy, koja je bila zadužena za Coca-Colinu kampanju, je želio Deda Mraza koji je istovremeno i realističan i simboličan. Prva Coca-Colina reklama sa Sundblomovim Deda Mrazom je objavljena 1931. godine u časopisu The Saturday Evening Post, a kasnije i u drugim popularnim časopisima poput Ladies Home Journal, National Geographic i The New Yorker.
Sunblomove slike su prikazivale Deda Mraza kao veselog lika sa ljudskim osobinama, kao što su crveni obrazi, bijela brada, oči koje sijaju i bore od smijanja. Ovo je u suštini standardizovalo izgled najpopularnijeg stanovnika Sjevernog pola, koji je prije toga prikazivan na različite načine – od visoke mršave osobe do sablasnog vilenjaka, i od osobe koja nosi episkopsku odjeću do nekog ko je ogrnut u životinjsku kožu.
Ovo je podstaklo pogrešno vjerovanje da Deda Mraz nosi crveno-bijelo odijelo, jer su u pitanju korporativne boje Coca-Cole. Međutim, Deda Mraz je prikazivan u ovim bojama mnogo ranije – još krajem XIX i početkom XX vijeka na naslovnim stranama časopisa Puck, što se može vidjeti na sledećim slikama.
3) Coca-Cola je počela sa božićnim oglašavanjem 20-ih godina XX vijeka u časopisima poput The Saturday Evening Post. Prvi Deda Mraz koji je korišćen je imao prilično strog izraz lica, po ugledu na crteže Thomasa Nasta. Ne samo da Coca-Cola nije bila prva kompanija koja je koristila Deda Mraza u svojim reklamama, nego nije bila ni prvi proizvođač bezalkoholnih pića koja ga je iskoristila u promotivnoj kampanji.
Američka kompanija, White Rock Beverages, je koristila lik Deda Mraza u svojim reklamama iz 1915. godine, kako bi povećala prodaju mineralne vode. Ista kompanija je kasnije upotrebljavala Deda Mraza u reklamama za svoje slatko piće začinjeno đumbirom (ginger ale) iz 1923. godine.
Za kraj, pogledajte najpopularnije reklamne postere Coca-Cole sa Sundblomovim Deda Mrazom koji su objavljeni u periodu od 1931. do 1964. godine. Neki od njih se smatraju remek-djelima, pa su Sundblomove umjetničke slike (na osnovu kojih su nastali reklamni posteri) izlagane u prestižnim svjetskim muzejima, među kojima je i Luvr u Parizu.
Napomena: Ovaj tekst je dio akcije Coca-Cola System – Bloggers Network.
27.01.2014.
Božić ’41. i ’45. su mi najbolje 🙂